Opłaty pobierane przez notariusza przy dokonywaniu poszczególnych czynności notarialnych można podzielić
na trzy kategorie, są to:
1.podatki (podatek od czynności cywilnoprawnych lub podatek od spadków i darowizn),
2.opłaty sądowe,
3.taksa notarialna (wynagrodzenie notariusza).
Każdorazowo w sporządzonym dokumencie notariusz wskazuje wysokość pobranych podatków, opłat sądowych
oraz taksy notarialnej, podając podstawę prawną ich pobrania (lub też podstawę prawną zaniechania
pobrania podatku jeżeli istnieją przesłanki do zwolnienia z uiszczenia podatku).
Notariusz jest płatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) oraz podatku od spadków i darowizn
(SD). Obowiązkiem notariusza jako płatnika tych podatków jest prawidłowe obliczenie podatku pobranie
podatku od podatnika (strony czynności notarialnej) i jego wpłata na rachunek właściwego urzędu
skarbowego.
Notariusz pobiera opłatę sądową od wnioskodawcy czyli strony, która w akcie notarialnym wnioskuje o
dokonanie wpisu w księdze wieczystej. Obowiązkiem notariusza jest prawidłowe obliczenie wysokości opłaty
sądowej, pobranie jej od wnioskodawcy i przekazanie na rachunek właściwego sądu rejonowego prowadzącego
księgę wieczystą.
Z tytułu wykonywanej czynności notarialnej notariusz pobiera taksę notarialną, której wysokość określona
jest w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004r. w sprawie maksymalnych stawek
taksy notarialnej. Wysokość taksy notarialnej uzależniona jest od wartości oraz rodzaju czynności
notarialnej. Usługi notarialne opodatkowane są podatkiem od towarów i usług (VAT) według stawki 23%, w
związku z powyższym do taksy notarialnej notariusz zobligowany jest doliczyć powyższy podatek.
